[SHiT6] Second time with the same healing and the next step
(Disclaimer: รูปส่วนใหญ่ CR. มาจากสตาฟของงาน ขออนุญาตยืมรูปนะคะ 🙏)
เปิดมหากาพย์ “โง่บัดซบแฮกฮะทอนแห่งประเทศไทยครั้งที่ ๖” ประจำปีนี้
เริ่มต้นกันแบบงง ๆ จากปั๊ป ชยปั๊ป (Chayapatr Archiwaranguprok) ว่าอยากจัด Hackathon ละก็อยู่ดี ๆ เกิด Avenger Assemble ได้ไงไม่รู้แบบงง ๆ สุดท้ายก็มารวมหัวจมท้ายแบบรอบที่ 5 ซึ่งเราก็เป็นสตาฟมาตั้งแต่รอบที่แล้ว (ที่จัดออนไลน์) กับรอบนี้ที่เป็นออฟไลน์ เลยก็ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ละ อ่ะ มาซักตั้ง มันจะรู้สึกดีขึ้นกว่าเดิมมั้ย เผื่อทำอีเวนท์ละจะอยากทำงานทำการมากขึ้น (หรอ?) ก็เหตุผลหนึ่ง อีกอันนึงเผื่อจะรู้สึกว่ามีไฟหรือมีกะใจอะไรซักอย่างบ้าง เพราะ burnout กันมาก็จะครบปีแล้ว
จุดพีคคือ ชยปั๊ป ติดโควิดก่อนวันงาน 1 วันถ้วน อยู่ดี ๆ spawn ภูมิมารันงานแทน (แบบงง ๆ ที่ไม่ค่อยน่างง) และพวกเราก็สวมร่างนอมินีทันทีทันใด เสกทุกอย่าง เนรมิตทุกทาง รันทุกอย่างต่อเหมือนประดุจมีปั๊ปแบบเดิม (สงสาร เตรียมงานมาตั้งนาน รอบหน้าอย่าพลาดนะ!)
เอาเป็นว่าเข้างานเลยละกัน เดี๋ยวยาว ปีนี้เรารับอะไรค่อนข้างน้อยเพราะค่อนข้างห่วงสภาพตัวเอง กลัวโหลดเกินไปแบบไม่พักละจะ burnout แทน แต่รับ One-day Director day2 (again!?) แบบเต็มไปเลย ละซัพพอร์ตคนอื่น ๆ เอา
D-1: Beginning
ตอนแรกเราจะแว่บมาแปปเดียวจริง ๆ ละจะลงเต็มวันที่สองไปเลย โผล่มาเจอคอนเทนต์ Open-session คือน่าฟังมากแต่ละอัน ด้านบนนี้คือออมกำลังขายโปรเจค H***min (ทายเองนะ) ละมาขายในร่างของวีทูปเบอร์ ซึ่งน่ารักมวากกก โฮร ละคอนเทนต์ก่อนหน้าเหมือนจะมีพี่จาบอนชวนล้อมวงคุย ละก็มีวงคุยเรื่อย ๆ ซึ่งบรรยากาศคือแบบมันค่อนข้าง comfortable และชิลล์มากที่จะมานั่งฟัง ซึ่งถือว่าเราค่อนข้างชอบ
(btw ปีนี้มี twitter wall แบบ bcbk แล้วนะ เสกโดยพี่ไทปัง)
และขาดไม่ได้ กลางคืนมีเล่น https://tetr.io/ กัน โดยการรุมตีพี่ไทปัง คนชนะก็ได้รางวัลพิเศษบางอย่างไป (ฮา) ละก็มีเกมเยอะแยะให้เล่น ทั้ง VR, Rhythm game ก็คือแฮคเบื่อ ๆ ก็มาเล่นเกมให้เบาสมองก่อน ละก็แฮคกันต่อไป ส่วนตัวชอบบรรยากาศแบบนี้นะ น่าสนุกโคตร ละน่าจอยจริง ๆ (แต่ไปจอยไม่ได้ ฮือ)
D-2: Pitching
เข้ามาวันที่ 2 ในฐานะไดเรกเตอร์ (อีกแล้ว แต่งานนี้ออฟไลน์นะ) เราถือว่าเราเป็นจริง ๆ ก็รอบแรกละกัน เปิดมาก็คือเจอทั้งประชุมและก็หลายอย่างที่ไม่ได้ฟันธงซักทีว่าจะเอาไงกันแน่ ก็เลยนั่นแหละ ประชุม ละก็จัดการเลย ก็ถือว่าทุกคนจัดการได้ดีมาก ละมีคนรับหน้าที่พิธีกรคือน้องหมีพูห์กับไทเกอร์ ซึ่งน้อง ๆ ทั้งสองคนทำหน้าที่ได้โคตรดีในมุมมองของเรา improvise เก่งมาก ๆ
เรื่องโปรเจคปีนี้คือปั่นจัด ๆ กันแทบทุกกลุ่มเลย เหมือนแบบงัดอะไรที่แบบ simple but can do มาได้อ่ะ ไอเดียสมชื่องานแฮคฮะทอนโง่ ๆ สมใจอยาก อย่างชอบ ฮ่า ๆๆ ขำท้องแตกจริง ๆ นั่งดูละไม่เบื่อเลย ละช่วง pitch เราก็จะสลับมาพูดของสปอนเซอร์กันเรื่อย ๆ (กราบสปอนทุกเจ้ามา ณ โอกาสนี้ค่ะ)
ส่วนตัวเราก็มีทั้งนั่งดู (เพราะคุม ๆ ด้วยนี่ล่ะ) ละก็เดินว่อนไปทั่ว คุยกับคนนั้น คนนี้ที หรือเปลี่ยนสลับนั่นนี่ที หยิบของนั่นนี่ที อะไรตรงไหนมันไม่ได้ อะเปลี่ยน อะได้ ๆๆ (แต่ถ้าไม่ชัวร์จะเริ่มหันหานิวละว่าให้ช่วยหน่อย หรือว่าเอาไงดี กราบน้องนิวอะเกน OD คู่ สองปีติด) คือ improvise กันแทบทุกฝ่าย ละคือนี่คิดจะเปลี่ยนก็คือไปเลย ถ้ามันต้องทำจริง ๆ ไม่งั้นช้า หรือ dead air กราบทุกคนที่ตามทันข้าพเจ้า improvise กันสุดยอดมาก
มุขจับของรางวัลปีนี้คือมันเทพซ่ามากสำหรับเรา คือโยนงานวัด but ใช้พรม (yolo) by ริฟฟี่ (กราบ) ปั่นกันอย่างไว ละคือดันสนุกด้วยนะไม่ใช่อะไร (อยากเล่นเอง) ตอนที่ริฟฟี่เล่าให้ฟังตอนนั้นคือยืนว้าวอยู่แบบ โอ้มายก้อช เอาจริง!? ละก็อย่างที่เห็นด้านบนเลย
ส่วนของรางวัลปีนี้คืออย่างเยอะมาก ทั้งรางวัลใหญ่ รางวัลปั่น ส่วนตัวมีสปอนรางวัลไปกับน้องออม (สปอนคู่) เป็นตุ๊กตาแย้ แต่ไม่อยากให้ธรรมดา ขอให้อะไรที่มันจำได้นิดนึง แต่ไม่ใช่ niche joke เพราะงั้นมันจะเป็นตาม sponsor quote นิดนึงว่า “เราไม่มียาเอะ มิโกะ เรามีแต่แย้ มิโกะ btw” มีมนั้นก็ปั่นงานคืนก่อนจะพิมพ์ภาพเลย เพราะไอเดียชอบมาตอนใกล้ ๆ) ก็ถือว่าพอใจในมีม แล้วก็ยินดีกับทุกกลุ่มที่ได้รางวัลเลย รวมถึงของเราด้วย
(ตอนนั้นไม่ส่งใส่ละด้วยนะรองเท้า ช่างหัวมันไปอะเกน)
สุดท้าย เราต้องบอกว่าเราเป็นนอมินีปั๊ป ตอนจบเลยให้ปั๊ปพูด โดยเราพูดทั้งภาพรวมงานและสุดท้ายคือการ Rebranding พวกเราเป็น “Creatorsgarten” นั่นเอง เดี๋ยวขอโยกไปพูดทีเดียวซักนิดนึง
D-2.5 (After party btw)
ก็หลังจบงาน เป็นปกติที่จะไปกินนั่นนี่นู่นไรกันต่อ (หรือว่า Networking น่ะแหละนะ) รอบนี้ไปใกล้ ๆ ร้านบิงซู Holly’s Coffee @The Street Ratchada (น่าจะมีเคยมาละ) ก็คือด้วยความหิวโหยต่าง ๆ บวกกับจะคุยเล่นนั่นนี่ต่อ เลยลากกันมาประมาณนี้ ซึ่งเรื่องคุยก็มีกันร้อยแปดพันเก้าเรื่อง ไหน ๆ เราจะกลับละ ขอซักรูปสุดท้ายก่อนกลับ
รูปออกมาอย่างแปลก 555555555555555555555555 แต่เก็บไว้เป็น memory ปั่น ๆ ไว้ซักหน่อยละกัน
— Thank you session —
เป็นธรรมเนียมที่ต้องมีจริง ๆ ตามสไตล์คนเขียนแบบเรา เริ่มแรกเลย ขอบคุณผู้ร่วมงานทุกท่าน พวกเราสนุกกันมาก ๆ และหวังว่าทุกคนจะสนุกนะคะ :)
ขอบคุณสปอนเซอร์ทุกเจ้าที่เข้ามาให้การสนับสนุนทั้งอาหาร, ของรางวัล, สถานที่ และอื่น ๆ อีกมากมาย
อยากจะกราบขอบคุณสตาฟทุกคนที่แบบให้ความร่วมมือดีมาก improvise กันดีมาก ๆ แก้ปัญหาได้ดีมากในหลาย ๆ เรื่อง ดีใจที่ได้ร่วมงานกับทุกคนเลย
ขอบคุณเหล่า dev. ++ ปีศาจทั้งหลาย (ภูมิ, ชยปั๊ป, SaltyAom, RayRiffy, เจแปน, วิชญ์, พี่ไทปัง, ธีร์) ที่เนรมิตความว้าวทุกอย่างในเรื่องของ tech. stack, เว็บโหวต, เว็บรางวัล และเว็บสารพัดต่าง ๆ อีกมากมาย สุดยอดมาก ๆๆ
ขอบคุณเหล่าน้อง ๆ ไอทีลาดกระบังทุกคน และเหล่าแก๊งเตรียมอุดมฯ ที่เข้ามาช่วยงานต่าง ๆ ให้ราบรื่น ฝากให้น้องทำไร น้องทำให้ได้หมดเลย เก่งมาก ๆๆ
ขอบคุณ OD ร่วม น้องนิวที่ได้ทำงานร่วมกัน อย่างน้อยคิดไรไม่ออก หันหานิวได้ละพึ่งได้เสมอ
ขอบคุณแม่จาบอนมาก ๆ ที่เข้ามาช่วยให้งานสนุกมากขึ้นละก็โฟลวได้ดี ให้คำแนะนำดีเสมอมาเลย
ขอบคุณมิตรภาพที่ได้จากงาน และขอบคุณงานที่ให้ประสบการณ์เราในการมาคุมงาน ที่ไม่ค่อยคิดว่าตัวเองคุมได้ หรือว่าเด็ดขาดพอขนาดนั้น
และขอบคุณตัวเองที่ break my comfort zone รอบที่สิบล้านห้า ก็คือหาทำล้วน ๆ ซึ่งถือว่าเป็นก้าวแรกที่ดีที่รู้สึกว่ามีไฟขึ้นมาบ้าง หลังจากดับสนิทละหม่นมาจะปีนึง อย่างน้อยก็มีความสุขขึ้นมาในบางพาร์ทเพิ่มขึ้น ตอนแรกกลัวตัวเอง left out มาก ๆ เลยนะ เพราะหายไปนานเนื่องจากหมดไฟในชีวิตทุกสิ่ง (ละพยายามให้เวลาตัวเองพักผ่อนเยอะขึ้น) แต่ที่นี่ก็ยังต้อนรับเราเสมอ
— Creatorsgarten —
อยากแยกตรงนี้ออกมาเพราะเจอโพสต์ของนัดนนในเฟสบุคพอดี
ก็เคยมานั่งถามตัวเองเรื่องนี้เหมือนกันในก่อนหน้า ละวันนี้ที่เราเปิดตัวสิ่งนี้กัน ก็คิดอีกยกนึงอยู่ว่า “ตัวเราเองสร้างอะไรวะ?”
ไม่รู้สิ ในมุมกว้างของเรา คนอื่น ๆ มันดู obvious แต่ของเราแม่งคืออะไรอ่ะ ก็ตอบไม่ได้ซักที มันมีอะไรในนี้ที่มันคือสิ่งที่เราชอบบ้าง ตอนแรกก็ตอบไม่ได้ จะ yolo บอกว่า ก็ช่างแม่งสิวะไรงี้ก็ไม่ค่อยใช่เท่าไหร่มั้ง น่าจะมี intention อะไรกันหน่อย
คงก็แค่อยากสร้าง community ที่มันกว้างขึ้นละทุกคนรู้สึกว่ามันสบายใจที่จะมา ก็ถือว่าเป็นคำตอบหนึ่งที่ค่อนข้างเกี่ยว ก็ใช่อยู่ดี อยากหาเพื่อนกินเหล้า นั่งคุยไรเรื่อยเปื่อยก็อยากทำ ก็ใช่เหมือนกันอีก อยากบ้า ๆ บอ ๆ ทำไร yolo as fuck หรือว่าอยาก improvise หรือตัดสินใจอะไรสนุก ๆ ก็อยากนะ อยากทำอีเวนท์ก็อยาก ทำแล้วสนุกดี ทำแล้วก็ชอบ แต่สุดท้ายคำตอบของเรามันตอบด้วยคำตอบสั้น ๆ ง่าย ๆ แต่ก็ไม่ได้ทำง่าย
“เราอยากสร้างความสุขและความสบายใจ และเราอยากมีความสุข”
สร้างความสุขมันอาจจะไม่ใช่แบบเออเล่นมุขตลกอย่างเดียว มันก็มีหลายแบบแหละ อาจจะช่วยเขาให้เขามีความสุขได้ก็แฮปปี้ดี หรือเป็น support ด้านอื่น ๆ มากมาย หรือทำไรบ้า ๆ บอ ๆ ชวนเล่นเกม คุยเรื่องบ้า ๆ บอ ๆ น่ารักและเฮฮา เป็นต้น เอาเป็นว่ามันกว้างมากละกัน โดยที่ไม่อยากให้ใครรู้สึกว่า ฉันมาทำอะไรที่นี่ และโดดเดี่ยวมั้ง คำตอบ abstract มาก 5555
และสุดท้าย เราอยากมีความสุข และตอนนี้เราว่าความสุขเราเริ่มกลับมาเพิ่มขึ้นบ้างแล้ว หลังจากความสุขแรก ๆ ของเราคือสังคมดิสคอร์ดที่สิงประจำ อันนี้ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นอีกก้าวที่ดีในการ gain เอาความสุขกลับมาซักนิด
tbh: ตอนกำลังคิดเรื่องพวกนี้ก็พยายามฮึบไว้อยู่ สภาพพพ 55555555
หมดก๊อกแล้ว ขอบคุณมาก ๆ เราหวังว่าเราจะมีความสุขมากขึ้น ขอบคุณที่เป็นความทรงจำอีกชิ้นนึงที่ดีเลย เป็นไปได้ มีแรงก็อยากทำอีก สนุกมาก
#SHiT6 #StupidHackTH
