เวลาที่ถูก publish จะเป็นวันเกิดของเราพอดี อยู่ดี ๆ ก็แค่อยาก reflect ตัวเองขึ้นมาก่อนที่จะอายุมากขึ้นไปหนึ่งปีว่าทำอะไรไปบ้าง หรือนิสัยเป็นอะไรยังไงแล้วบ้าง ไปเที่ยวต่างประเทศคนเดียวแบบเคย ไปเมาคนเดียวทั้งในและต่างแดน ขับรถเก่งขึ้นเรื่อย ๆ เล่นเกมและได้สังคมใหม่ ๆ จัดการ work-life balance ได้เก่งขึ้นบ้าง ทำอะไรตามใจตัวเอง และตามใจคนอื่น ใจเย็นลงนิดหน่อยมั้ง นั่งร้องเพลงเล่นได้แบบเดิม ๆ แต่ก็ยังขี้อายเหมือนเดิม

ไหน ๆ ว่างมาเขียนบทความแล้วก็เอาซักหน่อยแล้วกัน ก่อนที่จะหลงลืมกลิ่นอายบางอย่าง จุดเริ่มต้นการไปคือจริง ๆ เราอยากหาทริปที่เราไว้ฉลองวันเกิดตัวเอง ซึ่งตอนแรกเรากะกลับไปที่สิงคโปร์นี่แหละ แต่ไป ๆ มา ๆ อยู่ดี ๆ ฮ่องกงมันลอยเข้ามาในหัวโดยการถามพี่ ๆ นี่แหละว่าไปไหนดี สุดท้ายลงเอยที่ฮ่องกง ละก็กดลาพักร้อนซะเลย ส่วนที่มาของชื่อทริปรอบนี้ คือ ฮ่องกงเป็นสถานที่สำหรับถ่ายหนังของหว่องกาไว หนักรักแบบอินดี้สมัยเก่า ๆ และตำนานของฮ่องกง ซึ่งเราเคยดูอยู่ 2 เรื่องดังนั่นแหละ…

อยู่ดี ๆ มันเพิ่งนึกหัวข้อ reflect ชีวิตออก เลยได้เขียนซักหน่อย 5555 ชีวิตเราที่หลาย ๆ ครั้งรู้สึกว่า ตัวเองกล้าทำอะไรคนเดียว ไปไหนคนเดียว ตัดสินใจคนเดียว หรืออะไรที่เป็นคน ๆ เดียว ซึ่งจริง ๆ แล้วก็คิดว่า เอ้อ ก็ทำได้นี่หว่า ไม่น่ามีอะไรมั้ง แต่เพิ่งค้นพบอะไรบางอย่างที่มันแอบซ่อนอาการจากการกระทำแบบนี้ “การกระทำแบบนี้คือการซ่อนความรู้สึกจริง ๆ ของตัวเอง?” มันก็จะมีคำพูดลอย ๆ อันนี้ที่เจอมาทั่วไป ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก พอตอนนี้มานั่งคิดจริง ๆ มันก็เป็นจริงอย่างที่ว่ามานั่นแหละ

ครึ่งเดือนของเดือนสุดท้ายของปีพอดีเลย (15/12) ผ่านไปไวชิบหาย แต่ยังอยู่บริษัทเดิม ปีแห่งการพักผ่อนปีนี้ทำไรไปบ้างไม่รู้แหละ เอาเป็นว่านึกอะไรออกก็จะเขียนเท่าที่นึกออกนะ ครึ่งปีแรกเขียนแบบละเอียดในนี้ไว้ ในนี้เราเขียนครึ่งปีหลังเลย เพราะว่ามันจะ duplicate กัน 2022 Half-year review น่าจะเป็นปีแรกที่เขียน Half-year review ขึ้นมา จริง ๆ ก็ด้วยเนื่องในโอกาสพิเศษนิดหน่อย…phylynxbelt.medium.com เอ้าเริ่มมมม เลิกเกริ่นได้ละะ

น่าจะเป็นปีแรกที่เขียน Half-year review ขึ้นมา จริง ๆ ก็ด้วยเนื่องในโอกาสพิเศษนิดหน่อย ด้วยวัยอันควรที่เขาชอบบอกว่าเบญจเพสมักจะมีอะไรที่เป็นเรื่องใหญ่มาเสมอ ก็ไม่รู้ว่าใหญ่มั้ย ก็ลองฟังเราเล่าได้นะ สรุปคร่าว ๆ ว่าปีนี้ทำอะไรบ้างดีกว่าในแบบ catagories ละกัน ✈️ Travel ✅ ไปเที่ยวภูเก็ตคนเดียว : blog content WIP

(Disclaimer: รูปส่วนใหญ่ CR. มาจากสตาฟของงาน ขออนุญาตยืมรูปนะคะ 🙏) เปิดมหากาพย์ “โง่บัดซบแฮกฮะทอนแห่งประเทศไทยครั้งที่ ๖” ประจำปีนี้ เริ่มต้นกันแบบงง ๆ จากปั๊ป ชยปั๊ป (Chayapatr Archiwaranguprok) ว่าอยากจัด Hackathon ละก็อยู่ดี ๆ เกิด Avenger Assemble ได้ไงไม่รู้แบบงง ๆ สุดท้ายก็มารวมหัวจมท้ายแบบรอบที่ 5 ซึ่งเราก็เป็นสตาฟมาตั้งแต่รอบที่แล้ว (ที่จัดออนไลน์) กับรอบนี้ที่เป็นออฟไลน์ เลยก็ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ละ อ่ะ มาซักตั้ง มันจะรู้สึกดีขึ้นกว่าเดิมมั้ย เผื่อทำอีเวนท์ละจะอยากทำงานทำการมากขึ้น (หรอ?) …

“การรอคอยในสิ่งที่เราคิดว่ามันคุ้มค่า สุดท้ายยังไงมันก็คุ้มค่า” ประโยคนี้มันแว่บเข้ามาในหัวพอดีตอนที่อยู่ดี ๆ จะเริ่มเขียนขึ้นมา เลยถือว่ามาเล่าให้ฟังเลยดีกว่า แถมไหน ๆ ไม่ได้เขียนนานแล้ว ออกมาเขียนบ้างดีกว่า ก่อนที่มันจะร้างไปมากกว่านี้ ช่วงพักหลัง ๆ นอกจากกิจกรรมการติ่งศิลปินแล้ว ก็มีแว่บกลับไปเล่นเกมด้วย เลยไปเจอ community ในอีกรูปแบบ นอกจากที่เราจะเจอเหล่า Geek ในอีกแบบจากที่เราเจอ ก็ถือว่าเปิดโลกตัวเองอีกซักรอบ เพราะไหน ๆ ทำงานที่บ้านก็คงไม่รู้จะไปพูดกับใครที่ไหน ก็เลยตามนั้นแหละ ฮ่า ๆ

blog content รอบนี้เป็นการที่อยู่ดี ๆ มีแพลนอย่างรวดเร็ว ในวันงานที่จะเจอบิวกิ้นครั้งแรก เพื่อที่จะยังไม่ลืม vibes และมวลอารมณ์ที่เกิดขึ้น ควรจะมาเขียนให้ไวที่สุด (ฮา) เพราะถ้าหลังจากนั้นอาจจะจำรายละเอียดไม่หมด เริ่มต้นก็คือเราเป็น 1 ใน lucky fans ที่ได้ไปชมไลฟ์งาน Lancome Virtual Happiness Event ที่สตูดิโอค่ะ (มาจากการซื้อสินค้าลังโคมฯ) ซึ่งตอนที่ประกาศผลช่วงเดือน 12/2021 ก็คือพูดตรง ๆ ว่าเหวอมาก ไม่คิดว่าจะได้ และดูรู้เลยว่า ดวงในปีเบญจเพสนั้นถูกใช้ไปหมดแล้ว และโอกาสนี้เรายอมรับว่าจะพลาดไม่ได้ กลัวจะไม่มีโอกาสมา แม้จะต้องโดน swab จมูกก็ตาม…

( blog content ครั้งที่ 50 พอดี เย้ 🎆) ตามธรรมเนียมของเราแล้ว ทุก ๆ ปีเรามักจะมารีแคปชีวิตตัวเองในปี 2021 แล้วก็จะมาเขียนว่าปี 2022 เราอยากจะทำอะไรกับชีวิตตัวเองบ้าง รู้สึกว่าปีนี้น่าตื่นเต้นเพราะมีอะไรที่ไม่เคยเจอมาค่อนข้างจะเยอะเลย เรียกว่าเปิดโลกทางการใช้ชีวิตแล้วรู้สึกสนุกกับการได้ใช้ชีวิตขึ้นมาหน่อย ปีนี้โดยรวมก็มีทั้งความสุขที่ก็สุขสุด ๆ ระดับหนึ่ง ในช่วงที่ออกมาพักผ่อนหลังลาออกจากงาน ส่วนทุกข์สุดก็มีบ้าง แต่ด้วยองค์รวมแล้วถือว่าเป็นปีที่เหี่ยวเฉา เนื่องด้วยโควิดและการทำงานที่บ้าน ไม่ได้ออกไปไหนมาก มันเลยทำให้การใช้ชีวิตถูกจำกัดและลดลง ทำให้สภาพจิตใจมันก็จะฝ่อ ๆ มากขึ้น ส่วนในเรื่องที่คิดว่าจำ ๆ ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง เราจะลอง list มาเป็นหัวข้อดู…